تهیه جهیزیه و یا پرداخت پول و کالا در مراسم ازدواج، در مناطق گسترده ای از جهان رواج داشته است. جهیزیه ها اغلب حاوی جواهراتی بوده اند که در حقیقت دارایی شخص زن برای فراهم ساختن استقلال مالی وی در زمانهای سختی، طلاق و یا بیوگی تلقی میشد. در ایران نیز سکه به شکلی گسترده در ساخت زیورآلات به کار میرود و اغلب اقوام ایران دارای زیورآلاتی از جنس سکه هستند و پووشاک خود را با آن می ارایند. سکه هم دز زیورآلات زنان شهر نشین و هم در میان زنان روستایی یا ایلی و کوچ رو کاربرد داشته است. اما سکه های طلا و نقره را اغلب زنان شهرنشین استفاده میکردند و در بین زنان روستا سکه های کم بهاتر و گاه نقره مورد استفاده قرار میگرفت.استفاده از سکه در زیورآلات ایرانیان سابقه تاریخی دارد.استفاده از سکه در ساخت زیورآلات سابقه تاریخی طولانی دارد ، می توان گفت تقریبا در کل گستره جهان از سکه در تزیینات زیورآلات استفاده شده است. همراه با ضرب سکه در جوامع متمدن، این اشیای کوچک که اغلب از فلزات ارزشمند مانند طلا، نقره و یا فلزات کم بهاتر مانند مس ساخته می‌شدند، برای ساخت زیورآلات مورد توجه قرار گرفتند. علاوه بر جنبه زیبایی، دلایل مختلفی را برای استفاده از سکه در ساخت جواهرات، زیورآلات می توان مطرح کرد که یکی از آنها، نشان دادن منزلت اجتماعی زنان است. کاربرد سکه برای تزیینات، محدود به منطقه خاصی نیست و جغرافیای وسیعی را دربرمی گیرد.مهم ترین دلایل استفاده از سکه در پوشاک زنان اقوام ایر انی عبارت است از: زیبایی، اعتقاد و ایمان جادویی و شفابخشی، محافظت و به همراه داشتن ثروت در زمان غارت، دستیابی مداوم به سرمایه و پس انداز، به رخ کشیدن جایگاه اقتصادی، اجتماعی و اصالت طایفه ای..