مروارید باروک 

به مروارید هایی که به شکل نامنظم و غیرکروی می باشند مروارید باروک Baroque pearl نامیده می شود.اشکال هندسی مروارید می تواند دارای انحرافات جزئی و یا ناصاف باشد.اکثر مرواریدهای آب شیرین به شکل باروک هستند، نا گفتته نماند که مروارید های پرورشی آب شور هم می توانند به شکل مروارید باروک باشند.از بین اشکال مختلف این گونه مرواریدها، نوع اشکی آن، از محبوبیت و علاقه بیشتری برخوردار می باشد.در بعضی مواقع دیده شده است که مروارید های باروک تا قطر ۳۰ الی ۵۰ میلیمتر رشد کرده اند.

علت تشکیل اینگونه مروارید ها وجود و نفوذ اجسام بیگانه، مانند بقایای حیوانات و گیاهان در بدن نرم تنان می باشد(نحوه تشکیل مروارید).جسم خارجی معمولاً یک خرچنگ کوچک یا جلبک بوده که به درون بدن نرم تن نفوذ کرده است.در زمانی که صدف از وجود جسمی خارجی در خود اطلاع یابد، به منظور حفاظت از خود، به دور آن جسم، ماده ای ترشح می کند.بنابراین بدن آن جسم خارجی در مرکز مروارید قرار گرفته است و توسط ماده احاطه شده به تدریج تجزیه می شود.در زمان رنسانس(رنسانس به فرانسوی : Renaissance  دوره تجدید حیات، جنبش فرهنگی مهمی بود که آغازگر دورانی از انقلاب علمی، اصلاحات مذهبی و پیشرفت هنری در اروپا شد. دوران نوزایش، دوران گذار بین سده‌های میانه (قرون وسطی) و دوران جدید است). مرواریدهای باروک به شدت مورد توجه جواهرسازان بود زیرا به آنها ، نه به شکل محصولی از نرم تنان دریایی بلکه به عنوان شکلی منحصر به فرد طبیعی می نگریستند.

با ارزش ترین مرواریدهای باروک

مروارید دریای جنوب و مروارید تاهیتی (جزیره ای در جزایر پولینزی) است که توسط Pinctada margaritifera (صدف های لبه سیاه) و Pinctada maxima (صدف های لبه طلای و لبه سفید) تولید می شوند.اگرچه در آب شور انواع مختلف مروارید کشت می شود ولی با افزایش عمق صدف احتمال بوجود آمدن مروارید باروک افزایش می یابد.در اغلب مزرعه های کشت مروارید تاهیتی بیش از ۴۰ درصد مروارید ها به شکل باروک یا شبه باروک کشت می شوند.