تاریخچه مروارید: یکی از بزرگترین معجزات طبیعت

مرواریدها که به عنوان "ملکه جواهرات" شناخته می شوند، قرن ها مورد علاقه بوده اند. در اینجا با قدیمی ترین جواهر جهان آشنا شوید.

مرواریدها که به‌عنوان قدیمی‌ترین جواهر جهان هستند مدت‌ها قبل از تاریخ مکتوب، مورد احترام بوده‌اند. به همین دلیل، کشف آنها را نمی توان به طور خاص به یک شخص نسبت داد. اما اعتقاد بر این است که آن ها ابتدا توسط افرادی که در ساحل دریا به دنبال غذا بودند، کشف شدند. ما می دانیم که به لطف قطعه ای از جواهرات مرواریدی که در تابوت یک شاهزاده خانم ایرانی که قدمت آن به 420 سال قبل از میلاد می رسد آن ها را به عنوان نوعی زینت استفاده می کردند که اکنون در موزه لوور پاریس به نمایش گذاشته شده است.

مرواریدها در اوایل 2300 سال قبل از میلاد به عنوان هدیه به خانواده سلطنتی چینی ارائه می شد. در حالی که در روم باستان، جواهرات مروارید به عنوان نماد نهایی در نظر گرفته می شدند. گوهرهای کروی آنقدر با ارزش بودند که در قرن اول پیش از میلاد، ژولیوس سزار قانونی را تصویب کرد که استفادۀ مروارید را فقط برای طبقات حاکم محدود می کرد.

فراوانی بسترهای صدف طبیعی در خلیج فارس به این معنی است که مروارید در فرهنگ‌های عربی نیز اهمیت زیادی داشت. افسانه‌ها بیان می‌کردند که مروارید از قطرات شبنم تشکیل شده است که صدف‌ها هنگام افتادن به دریا آن را بلعیده‌اند. قبل از ظهور مرواریدهای پرورشی، خلیج فارس در مرکز تجارت مروارید قرار داشت و مدت ها قبل از کشف نفت، منبع ثروت در منطقه بود.

با چنین تاریخ طولانی و باستانی، جای تعجب نیست که با گذشت زمان، مروارید در اسطوره ها و افسانه ها جای داشته باشد. در چین باستان گفته می شد که جواهرات مروارید نماد پاکی استفاده کننده است در حالی که در قرون تاریکی، شوالیه ها اغلب در میدان جنگ مروارید استفاده می کردند و معتقد بودند که سنگ های قیمتی گرانبها آنها را ایمن نگه می دارد. طبق افسانه ها کلئوپاترا، مروارید را در یک لیوان شراب له کرد تا به مارک آنتونی ثابت کند که می تواند گران ترین شام تاریخ را بدهد.

مروارید از زمان رومیان به عنوان یک کالای تجاری مهم بوده است و کشف آن در آمریکای مرکزی و جنوبی در قرن 15 و 16 میلادی منجر به رواج اصطلاح عصر مروارید گردید. با افزایش تقاضا برای مروارید در اروپای غربی، خانم های اشراف و خانواده های سلطنتی از گردنبند، گوشواره، دستبند مروارید و سنجاق مروارید استادانه استفاده می کردند و در قرن نوزدهم، تقاضا برای جواهرات مروارید به حدی افزایش یافت که عرضۀ صدف شروع به کاهش کرد.

برخلاف سنگ‌های قیمتی که از زمین استخراج می‌شوند، یک موجود زنده به نام صدف، مروارید تولید می‌کند و در واقع وجود آن یک چیز عجیبی در طبیعت محسوب می شود. مروارید زمانی تشکیل می‌شود که یک مادۀ تحریک‌کننده مانند انگل یا تکه‌ای از پوسته به طور تصادفی در بدن نرم داخلی صدف قرار می‌گیرد و باعث می‌شود که ماده کریستالی به نام ناکر ترشح کند که در اطراف ماده تحریک‌کننده به صورت لایه‌هایی جمع می‌شود تا زمانی که یک مروارید تشکیل شود. مرواریدهای پرورشی از طریق همین فرآیند تشکیل می شوند، تنها تفاوت این است که ماده تحریک کننده به جای اینکه تصادفی وارد صدف شود در صدف کاشته می شود.

تا آغاز قرن بیستم، تنها راه جمع آوری مروارید از طریق غواصان بوده که با به خطر انداختن جان خود در اعماق 100 فوتی برای بازیابی صدف های مروارید مواجه می شدند. این تعقیب و گریز خطرناکی بود و شانس موفقیت محدودی وجود داشت زیرا صدف ها فقط سه یا چهار مروارید با کیفیت را بیرون می ریختند. نرم تنان آب شیرین که در رودخانه ها و نهرهای کم عمق زندگی می کردند راحت تر جمع آوری می شدند، اما این بسترهای مروارید اغلب برای برداشت توسط خانواده سلطنتی نگهداری می شد.

امروزه، مرواریدهای طبیعی جزو کمیاب‌ترین جواهرات هستند و ذخیره، تقریباً تمام شدۀ آن ها به این معنی است که به ندرت فقط در دریاهای بحرین و استرالیا یافت می‌شوند. کمبود مرواریدهای طبیعی در قیمت‌هایی که در حراج به دست می‌آورند منعکس می‌شود و گردنبند و گوشواره‌های مروارید عتیقه با مبالغ رکوردشکنی فروخته می‌شوند. سال گذشته، یک جفت گوشواره مروارید طبیعی که زمانی متعلق به ملکه اوژنی فرانسه، همسر ناپلئون بناپارت بود با فروش 3.3 میلیون دلاری در دویل نیویورک، رکورد جهانی جدیدی را ثبت کرد.

بر خلاف الماس نشکن، تشکیل مرواریدهای طبیعی به دریاهای تمیز و دمای پایدار بستگی دارد که هر دو به دلیل آلودگی و گرم شدن کره زمین به هم ریخته اند. تقریباً تمام جواهرات مروارید موجود در بازار، امروزه با استفاده از مرواریدهایی ساخته می شوند که کشت و پرورش یافته اند.

کوکیچی میکیموتو، پسر یک نودل ساز ژاپنی، اولین مروارید پرورشی جهان را در سال 1893 با وارد کردن دستی یک ماده تحریک کننده به صدف برای تشکیل مروارید این عمل را انجام داد. معرفی مرواریدهای پرورشی در اوایل دهۀ 1900 کل صنعت مروارید را متحول کرد و باعث شد ارزش مروارید طبیعی به شدت کاهش یابد. تا سال 1935، 350 مزرعه مروارید در ژاپن وجود داشت که سالانه 10 میلیون مروارید پرورشی تولید می کردند، اگرچه میکیموتو مجبور بود دائماً از خود در برابر اتهاماتی که مرواریدهایش "واقعی" نیستند دفاع کند اما شواهد علمی خلاف این را نشان می دهد. مرواریدهای کشت شده دقیقاً همان خواصی را داشتند که در بسترهای عمیق دریاها تشکیل شده بودند، تنها تفاوت این بود که آن ها در شروع فرآیند طبیعی کمک کننده بودند.

مرواریدهای آکویا میکیموتو امروزه هنوز توسط خانۀ جواهراتی که نام او را یدک می‌کشد استفاده می‌کنند و به دلیل درخشندگی درخشان و رنگ‌های غنی خود که از سفید، کرم و صورتی تا صورتی نقره‌ای متغیر هستند، شهرت دارند.

مروارید را می توان در آب شیرین یا آب شور یافت یا کشت کرد و بسته به این که از چه نرم تنی منشأ می گیرند، انواع مختلفی از مروارید وجود دارد. مرواریدهای آب شیرین پرورشی عمدتاً در چین تولید می شوند و به دلیل فراوانی، مقرون به صرفه تر از عموزاده های آب شور خود هستند. مرواریدهای آب شور شامل آکوایای فوق الذکر و همچنین مرواریدهای تاهیتی هستند که از تاهیتی و جزایر دیگر در فرانسه سرچشمه می گیرند. مرواریدهای دریای جنوبی از استرالیا، اندونزی و فیلیپین می آیند. دومی بزرگ‌ترین نوع مروارید است و در رنگ‌های سفید، کرم یا طلایی با اندازه‌های 9 تا 20 میلی‌متر تولید می‌شود. مروارید تاهیتی به عنوان مروارید سیاه نیز شناخته می شود، اگرچه طیف رنگی آن نیز شامل خاکستری، آبی، سبز و بنفش است.

مرواریدهای رنگی از قرن هفدهم در میان مردان و زنان محبوب بودند و در سال‌های اخیر، این شگفتی‌های سیاه دریا دوباره احیا شده‌اند و با نسل جدیدی از مصرف‌کنندگان آگاه به مد و جواهراتی که مرواریدهای رنگی را جذاب‌ تر نشان می‌دهند.

باروک" اصطلاحی است که به مرواریدهایی اطلاق می شود که غیر متقارن هستند و این اشکال نامنظم در مرواریدهای آب شیرین بیشتر دیده می شود. در حالی که مرواریدهای کاملاً گرد به طور سنتی مورد علاقه ترین مرواریدها بوده اند. مرواریدهای باروک دریای جنوبی یا تاهیتی اغلب در جواهرات منحصر به فرد و معاصر استفاده می شوند. 

به بیان دقیق، صدف‌ها فقط مروارید تولید می‌کنند، اما برخی از جواهراتی که در سایر نرم تنان ایجاد می‌شوند نیز واجد شرایط این نام هستند. این مرواریدها شامل مرواریدهای حلزونی بسیار کمیاب و بیضی شکل و مرواریدهای زرد متمایل به نارنجی Melo Melo هستند. این مرواریدهای غیر ناکرئوس توسط ماده ای تشکیل شده اند که عمدتاً از کلسیت تشکیل شده است و در حالی که فاقد رنگین کمانی مروارید ناکری هستند، زیبایی آن ها کمتر چشمگیر نیست.

مروارید حلزونی با رنگ های مختلف از زرد تا قرمز مرجانی و صورتی ملایم، محبوب ترین رنگ است. مروارید حلزونی قابل کشت نیست و تنها در یکی از هر 10000 نرم تن حلزونی ملکه یافت می شود. در نتیجه، مروارید حلزونی بسیار ارزشمند است و حتی یک نگین به اندازه یک نخود می تواند تا 120000 دلار آمریکا به فروش برسد. همچنین مرواریدهای آبالون بسیار زیبا و پرطرفدار هستند که جزو کمیاب‌ترین مرواریدهای دنیا هستند زیرا پرورش داده نمی‌شوند و فقط به طور اتفاقی در آب‌های صخره‌ای و ساحلی یافت می‌شوند.

مرواریدها در زمینۀ مُد به خصوص در نیمۀ دوم قرن بیستم، سفری پر از دست انداز داشته است. در دهۀ 1920، گردنبندهای مرواریدی به شکل رشته‌هایی ساده، مد را منعکس می‌کردند. گردنبندهای بلندی که به عنوان sautoirs شناخته می شوند، اغلب بیش از 30 اینچ اندازه دارند و با یک منگوله به عنوان آویز تزئین می شوند. کوکو شانل که به ندرت بدون انبوهی از مرواریدهایی به دور گردنش دیده می شد معتقد بود که یک زن به رشته هایی از مروارید نیاز دارد. او با مخلوط کردن چیزهای واقعی با تقلبی و ترکیب مرواریدهایش با لباس های روزانۀ معمولی، زنان جامعه را شوکه کرد.

جکی کندی یکی دیگر از نمادهای مروارید پوش است که گردنبند مروارید سه رشته ای امضا شده او در واقع از جواهرات بدلی ساخته شده از شیشه تشکیل شده است تا واقعی. نام آدری هپبورن نیز مترادف با مروارید است، خواه گردنبند باشد یا یک جفت گوشواره مروارید که به طرز ماهرانه ای ویژگی های بازی او را برجسته می کند.

مانند سنگ های قیمتی، کیفیت مروارید با معیارهای مختلفی از جمله اندازه، شکل، رنگ و درخشندگی آن تعیین می شود. بر خلاف الماس، مرواریدها به کمی TLC نیاز دارند تا اطمینان حاصل شود که بکر به نظر می رسند. جواهرات مروارید همیشه باید جدا از الماس نگهداری شوند تا اطمینان حاصل شود که سنگ سخت تر سطح آنها را خراش نمی دهد. توصیه می کنیم جواهرات مروارید را قبل از قرار دادن آنها در جعبه جواهرات در یک کیسه پارچه ای قرار دهید. عناصر اسیدی مانند عطر و حتی تعریق می توانند درخشندگی مروارید را کمرنگ کنند، بنابراین هرگز عطر را مستقیماً روی آن اسپری نکنید و قبل از قرار دادن در جعبه مرواریدها را پاک کنید. در مورد گردنبندهای مروارید، بهتر است هر پنج سال یک بار آنها را به جواهرفروشی ببرید تا بررسی کنید که آیا آنها نیاز به نخ مجدد دارند یا خیر.

به طور سنتی، مرواریدها به دلیل یکنواختی در اندازه و رنگ مورد تحسین قرار می گرفتند، اما اکنون به نظر می رسد هر چه آوانگاردتر باشند، بهتر است. مرواریدهایی با رنگ‌های زنده و اشکال غیرمعمول توسط جواهراتی که به خاطر خلاقیت شان مشهور هستند، مانند Boghossian و Hemmerle در جواهرات منحصر به فرد گنجانده می‌شوند، در حالی که YOKO لندن پالت بسیار گسترده‌ای از مرواریدهای رنگی را ارائه می‌دهد که بسیار پر جنب و جوش هستند که باور کردن آن‌ها به طور طبیعی دشوار است.